Taman Indonesia (Indonesisch voor Indonesisch park) is een klein dierenpark in Kallenkote in de Nederlandse provincie Overijssel. Het park is gespecialiseerd in dieren uit Indonesië, met name vogels, zoals de zeer zeldzame balispreeuwen, kleine zoogdieren zoals de binturong (beermarter), de Bengaalse tijgerkat en de loewak (koffierat). Er zijn meer dan vijftig vogelsoorten vertegenwoordigd.
In het eethuisje van het dierenpark wordt de bezoekers Indisch voedsel aangeboden, zoals loempia's en spekkoek.
Verder bevindt zich op het terrein een toko, waar men onder meer souvenirs als beelden en Indische kleding kan aanschaffen.
Een selectie van de mooiste foto's vanaf 2016.
De Wallabie is een dwergkangoeroe en wordt slechts 85 cm groot. Hij is zo'n 20 kilo lichter dan zijn grote broer de rode reuzenkangoeroe. Wallabies hebben een dubbele baarmoeder en kunnen tegelijkertijd zowel een jong in de baarmoeder, een jong in de buidel en een nog zogend jong dat niet meer in de buidel komt onderhouden. Dit voortplantingssysteem stelt wallabies in staat om het gehele jaar door aan de lopende band jongen groot te brengen wanneer de omstandigheden gunstig zijn.
Het jong klimt via een door de moeder aangebracht likspoor, als 4 weken oude foetus in de buidel en blijft daar ruim 3 maanden vastgezogen aan een tepel zitten. De maanden hierna komt het jong steeds vaker uit de buidel tot dat het niet meer door de moeder in de buidel wordt geaccepteerd.
Alhoewel de Parma wallaby in Australië voorkomt, leven er in Indonesië ook veel verschillende soorten buideldieren op de eilanden bij Australië. (Tekst Taman Indonesia)
Blauwvleugelkookaburra - Deze prachtige grote ijsvogel, te herkennen aan zijn glanzende blauwe vleugels, leeft in tegenstelling tot de Kookaburra in dichte wouden. Zijn geschater klinkt meer als een blaffende terrier dan als het geschater van een mens zoals we bij de gewone Kookaburra gewend zijn.
De Blauwvleugelkookaburra komt voor in het noorden van Australië en in het zuiden van de provincie Papoea in Indonesië tot het savannegebied in Papoea-Nieuw-Guinea. Het leefgebied bestaat uit tropisch- en subtropisch bos, savanne en veel minder in agrarisch gebied. De vogel lijkt qua gedrag op de gewone kookaburra, maar is schuwer, houdt zich schuil in het gebladerte en komt niet voor nabij menselijke bebouwing. (Tekst Taman Indonesia)
De kookaburra, gewone kookaburra of lachvogel is een ijsvogelsoort. De naam lachvogel slaat op de roep van deze vogel die erg op de menselijke lach lijkt.
In tegenstelling tot veel andere, meestal kleine soorten ijsvogels is deze ijsvogel niet aan water gebonden maar jaagt hij op landdieren: insecten, slakken, kikkers, reptielen en soms kleine vogels.
Aziatische Kleinklauwotter - De Aziatische Kleinklauwotter gebruikt tijdens zijn jacht de voorpoten. Dit in tegenstelling tot de andere ottersoorten die hun tanden gebruiken. Met hun gevoelige handjes voelen ze in de modder en onder stenen naar krabben, schelpen, vissen, watervogels en kikkers. De Kleinklauwotter wordt ook wel Dwergotter of Sero genoemd omdat zij de kleinste ottersoort is. Ze zijn ook heel speels en brengen de dag door met spelen, jagen, zwemmen of zonnen.
Aziatische Kleinklauwotter - De Aziatische Kleinklauwotter gebruikt tijdens zijn jacht de voorpoten. Dit in tegenstelling tot de andere ottersoorten die hun tanden gebruiken. Met hun gevoelige handjes voelen ze in de modder en onder stenen naar krabben, schelpen, vissen, watervogels en kikkers. De Kleinklauwotter wordt ook wel Dwergotter of Sero genoemd omdat zij de kleinste ottersoort is. Ze zijn ook heel speels en brengen de dag door met spelen, jagen, zwemmen of zonnen.
Loewak - Niet schrikken! Het kan hier een beetje apart ruiken. Dat komt door de Loewak, een civetkat-achtige, die met zijn speciale geurklieren deze penetrante lucht verspreidt. Dit doet de Loewak om zijn territorium te af te zetten. Sommige mensen zeggen wel dat het naar Pandang rijst ruikt! Ook bekend is de Loewak koffie die wordt gemaakt van koffiebonen die door de Loewak na het eten van koffiebessen zijn uitgepoept. Koffie Loewak is de meest exclusieve en duurste koffie ter wereld.
De Engelse schrijver, komiek en acteur Stephen Fry schonk in 2005 bij wijze van huwelijksgeschenk een zakje met deze bonen aan prins Charles en Camilla Parker.
Ernst Jansz gaf een optreden op 26 november 2017
Ernst Jansz (Amsterdam, 24 mei 1948) is een Nederlandse muzikant (singer-songwriter) en oprichter van de Nederlandse band Doe Maar.
Zoon van een Indische vader (Rudi Jansz) en een Nederlandse moeder (Johanna ‘Jopie’ Becht).
Op muziekgebied bewandelde Jansz vele wegen. Hij begeleidde Boudewijn de Groot; schreef hij incidenteel muziek voor film en televisie en produceerde hij albums van collega-muzikanten onder wie Bram Vermeulen. Daarnaast heeft hij een aantal boeken geschreven en verzorgde hij in 2007 de 4 mei toespraak
Ernst Jansz gaf een optreden op 26 november 2017
Ernst Jansz (Amsterdam, 24 mei 1948) is een Nederlandse muzikant (singer-songwriter) en oprichter van de Nederlandse band Doe Maar.
Zoon van een Indische vader (Rudi Jansz) en een Nederlandse moeder (Johanna ‘Jopie’ Becht).
Op muziekgebied bewandelde Jansz vele wegen. Hij begeleidde Boudewijn de Groot; schreef hij incidenteel muziek voor film en televisie en produceerde hij albums van collega-muzikanten onder wie Bram Vermeulen. Daarnaast heeft hij een aantal boeken geschreven en verzorgde hij in 2007 de 4 mei toespraak
Tamiops Eekhoorn - Deze Boomeekhoorn is heel sociaal. Als het vrouwtje jonkies heeft, gedraagt het mannetje zich als een goede vader. Ze krijgen een nest van 2-8 jongen, en kunnen goed in een groep samenleven. De jonge Tamiops maken nog geen geluid. Pas als ze wat ouder zijn, maken ze een piepend geluid om te communiceren met hun moeder of een schelle piep als er gevaar dreigt. Jonge eekhoorns knagen op noten, ouderen zijn wat slimmer; zij splijten de noten.
De Tamiops komen voor in heel Zuidoost Azie. Ook zijn er een aantal verhalen bekend dat ontsnapte boomeekhoorns vertoeven in delen van Nederland. Het is de vraag of zij de Hollandse winter overleven, omdat ze geen winterslaap houden, en in de kou problemen hebben met het vinden van voedsel.
Weetje:
Eekhoorns hebben een hekel aan zon. Als ze toch in de zon zitten, gebruiken ze hun staart als parasol (Tekst Taman Indonesia)
Goffins Kaketoe - De naam "Kakatua" komt van het Maleis, wat "oudere zus of broer" betekent. Kakak betekent oudere zus of broer en Tua `oud`. In dit geval kan Tua ook opgevat worden als 'wijs'. De Kakatoe is een zeer intelligente vogel. De dieren hebben een geheugen van een kind van drie. In het Maleis is het woord ook "nijptang" gaan betekenen. Dit slaat op hun bijzonder sterke, kromme snavel, een precisiewerktuig waarmee ze van alles aanpakken, slopen en zelfs mee klauteren.
Van de 21 soorten kaketoes is de Goffini Kaketoe (op de valkparkiet na) de kleinste soort. Het verspreidingsgebied is ook uiterst klein; enkel op de Tanimbar eilanden ten westen van Papua Nieuw Guinea vind je deze vogels nog in het wild. Boskap en het wegvangen voor de handel bedreigt deze soort in zijn voortbestaan. Het koppel hier in het park komen van 2 opvangcentra.
Muskaatduif - Muskaatduiven plukken vruchten van de bomen. Het opvallende aan deze vogels is, dat ze relatief zeer grote vruchten met flinke pitten in hun geheel doorslikken. Men heeft in hun spijsverteringskanaal vruchten met pitten van 30 x 50mm gevonden. Onder andere muskaatnoten worden door deze duiven gegeten, vandaar dat ze Muskaatduiven worden genoemd. Hij is met zijn 38 cm lengte (incl. staart) een van de grotere soorten.
De Witte Muskaatduif, ook wel Bonte Muskaatduif genoemd, leeft vooral in regenwouden, eucalyptus bossen, struikgewassen aan de kust, rivieren, mangroven en kleine eilanden voor de kust in de gebieden van Zuid-Oost Azie, India en Australie (Tekst Taman Indonesia)
Lelkievit - De Lekievit heeft een geel masker op zijn kop en wordt daarom hij ook wel Maskerkievit genoemd. Aan hun gedrag kun je goed zien dat ze familie zijn van de Nederlandse Kievit; ze vertonen precies hetzelfde parings-en territorium gedrag, alleen lijken deze Kieviten nog meer kabaal te maken. Bij Taman Indonesia hebben ze regelmatig jongen van de Lelkieviten.
De Lelkievit komt voor in Nieuw Guinea, Indonesië en Australië. De Lelkievit leeft bij voorkeur op open terrein, zoals akkerland. Hij voedt zich hoofdzakelijk met allerlei insecten en wormen (Tekst Taman Indonesia)
Koereiger - Deze kleine witte reiger dankt zijn naam aan het feit dat hij graag vertoeft in de weide samen met het vee. Dit grazende vee jaagt kleine insecten, kikkers en muizen uit hun schuilplaats die de koereigers op hun beurt weer eten. In Indonesië vind je ze vaak in de sawa's, op de rug van een k
Kerbau. De Koereiger is in de winterperiode helemaal wit (rustkleed). In de zomer wordt onder andere de kop gesierd door licht bruingele veren om meer op te vallen.
Van oorsprong komt de Koereiger uit Afrika. De afgelopen 50 jaar heeft deze soort zich echter succesvol verspreid over andere continenten, waaronder Azië, Amerika, Australië en Zuid-Europa (het zuiden van Spanje en Portugal). In Nederland zijn waarnemingen bekend, waaronder in de Biesbosch in 2004 en 2005 (Tekst Taman Indonesia)
Bengaalse Tijgerkat - De Bengaalse Tijgerkat komt voor in Zuid-Oost Azië, van het Himalaya gebergte tot aan de bossen van Borneo. Ze eten kleine zoogdieren, en zelfs reptielen en vleermuizen. Ook kunnen ze prima zwemmen en komen daarom ook voor op kleine afgelegen eilanden. De Bengaalse Tijgerkat is tevens een uitstekende klimmer. Sierlijk beweegt hij zelfs over dunne takken. Het is dan ook een geduchte vogeljager. (Tekst Taman Indonesia)
Rijstvogel - De Rijstvogel, ook wel bekend als Gelatik, staat op het logo van Taman Indonesia. Dit vogeltje komt alleen voor op de eilanden Java en Bali. Vroeger kwamen ze daar in grote getale voor op de rijstvelden, sawah’s genoemd. Tegenwoordig zijn ze daar praktisch verdwenen en moeten ze dringend beschermd worden.
In Nederland komt hij vreemd genoeg veel voor doordat het een gewaardeerd huisdier is en door veel liefhebbers gekweekt wordt. De Rijstvogel is gekozen als symbool door Taman Indonesia omdat zij zich ten doel stelt, de Indonesische cultuur en natuur in Nederland te laten zien en om de historische relatie in stand te houden (Tekst Taman Indonesia)
Pallas eekhoorn -De soort komt van oorsprong voor in India, China (de volksrepubliek, Taiwan en Hongkong), Indochina, het schiereiland Malakka, Myanmar (Birma) en Thailand. De natuurlijke habitat varieert van loofbossen in de tropische en subtropische zones tot loof- en naaldbossen in de subalpine zone tot boven de 3000 meter.
Roodbuikeekhoorns hebben een territorium dat 1 tot 3 hectare kan omvatten.
Rondbuikeekhoorns krijgen jaarlijks 1 tot 3 nesten van maximaal 2 jongen. Het gewicht van volwassen rondbuikeekhoorns is met 280 tot 420 gram te vergelijken met die van de gewone eekhoorn.
(Tekst Taman Indonesia)
Witkuifgaailijster - Van de meer dan 100 soorten Aziatische Gaailijsters is de Witkuifgaailijster de meest luidruchtigste. Samen produceren ze een koor van luid gelach. Ze fluiten en zingen in duet, samen met hun partner. Zoals alle gaailijsters zijn het sociale vogels en maatjes voor het leven wanneer zij een koppel vormen.
De Witkuifgaailijster komt voor in Zuidoost-Azië, van de Himalaya tot China en Sumatra en is een bewoner van dichte bossen, liefst met veel bamboebosjes. Ze eten voornamelijk op de grond tussen de bladeren, vooral vruchten en insecten (Tekst Taman Indonesia)
Mandarijnspreeuw - De Mandarijnspreeuw komt voor in Zuid-China en in het noorden van Indo-China, maar trekken in de herfst zuidwaarts naar verwinteringsgebieden, tot in Indonesie aan toe .
Ze verblijven graag in dicht bevolkte gebieden waardoor ze, gewend aan de mens, niet schuw van aard kunnen zijn.
Zoals de meeste spreeuwensoorten nestelen ze in gaten en holtes, van bomen en gebouwen (Tekst Taman Indonesia)
Mandarijnspreeuw - De Mandarijnspreeuw komt voor in Zuid-China en in het noorden van Indo-China, maar trekken in de herfst zuidwaarts naar verwinteringsgebieden, tot in Indonesie aan toe .
Ze verblijven graag in dicht bevolkte gebieden waardoor ze, gewend aan de mens, niet schuw van aard kunnen zijn.
Zoals de meeste spreeuwensoorten nestelen ze in gaten en holtes, van bomen en gebouwen (Tekst Taman Indonesia)
Wieteke van Dort (Tante Lien) gaf een optreden op 25 augustus 2019
Louisa Johanna Theodora “Wieteke” van Dort (Soerabaja, 16 mei 1943) is een Nederlands actrice, cabaretière en zangeres, die onder meer bekend is geworden door vele kinderprogramma's en het Nederlands-Indische personage Tante Lien in De Late Late Lien Show.
Groene Pauw - Pauwen staan bekend om hun paringsrituelen waarbij het mannetje pronkt met zijn prachtige veren. In Indonesië wordt het pronkritueel gebruikt als inspiratiebron voor prachtige dansen. Tari Merak, de pauwendans, wordt veel getoond op feesten en ceremonies in Indonesie.
De Groene Javaanse Pauw leeft in Maleisie, Indochina en op het eiland Java. Een kenmerk van de Groene Pauw is dat ze grote schubvormige veerpatronen op de hals hebben.
De mooie sleep van het mannetje bestaat uit 150 veren.
(Tekst Taman Indonesia)
Groene Pauw - Pauwen staan bekend om hun paringsrituelen waarbij het mannetje pronkt met zijn prachtige veren. In Indonesië wordt het pronkritueel gebruikt als inspiratiebron voor prachtige dansen. Tari Merak, de pauwendans, wordt veel getoond op feesten en ceremonies in Indonesie.
De Groene Javaanse Pauw leeft in Maleisie, Indochina en op het eiland Java. Een kenmerk van de Groene Pauw is dat ze grote schubvormige veerpatronen op de hals hebben.
De mooie sleep van het mannetje bestaat uit 150 veren.
(Tekst Taman Indonesia)
Koereiger - Deze kleine witte reiger dankt zijn naam aan het feit dat hij graag vertoeft in de weide samen met het vee. Dit grazende vee jaagt kleine insecten, kikkers en muizen uit hun schuilplaats die de koereigers op hun beurt weer eten. In Indonesië vind je ze vaak in de sawa's, op de rug van een k
Kerbau. De Koereiger is in de winterperiode helemaal wit (rustkleed). In de zomer wordt onder andere de kop gesierd door licht bruingele veren om meer op te vallen.
Van oorsprong komt de Koereiger uit Afrika. De afgelopen 50 jaar heeft deze soort zich echter succesvol verspreid over andere continenten, waaronder Azië, Amerika, Australië en Zuid-Europa (het zuiden van Spanje en Portugal). In Nederland zijn waarnemingen bekend, waaronder in de Biesbosch in 2004 en 2005 (Tekst Taman Indonesia)
Lelkievit - De Lekievit heeft een geel masker op zijn kop en wordt daarom hij ook wel Maskerkievit genoemd. Aan hun gedrag kun je goed zien dat ze familie zijn van de Nederlandse Kievit; ze vertonen precies hetzelfde parings-en territorium gedrag, alleen lijken deze Kieviten nog meer kabaal te maken. Bij Taman Indonesia hebben ze regelmatig jongen van de Lelkieviten.
De Lelkievit komt voor in Nieuw Guinea, Indonesië en Australië. De Lelkievit leeft bij voorkeur op open terrein, zoals akkerland. Hij voedt zich hoofdzakelijk met allerlei insecten en wormen (Tekst Taman Indonesia)
Koereiger - Deze kleine witte reiger dankt zijn naam aan het feit dat hij graag vertoeft in de weide samen met het vee. Dit grazende vee jaagt kleine insecten, kikkers en muizen uit hun schuilplaats die de koereigers op hun beurt weer eten. In Indonesië vind je ze vaak in de sawa's, op de rug van een k
Kerbau. De Koereiger is in de winterperiode helemaal wit (rustkleed). In de zomer wordt onder andere de kop gesierd door licht bruingele veren om meer op te vallen.
Van oorsprong komt de Koereiger uit Afrika. De afgelopen 50 jaar heeft deze soort zich echter succesvol verspreid over andere continenten, waaronder Azië, Amerika, Australië en Zuid-Europa (het zuiden van Spanje en Portugal). In Nederland zijn waarnemingen bekend, waaronder in de Biesbosch in 2004 en 2005 (Tekst Taman Indonesia)
Loewak - Niet schrikken! Het kan hier een beetje apart ruiken. Dat komt door de Loewak, een civetkat-achtige, die met zijn speciale geurklieren deze penetrante lucht verspreidt. Dit doet de Loewak om zijn territorium te af te zetten. Sommige mensen zeggen wel dat het naar Pandang rijst ruikt! Ook bekend is de Loewak koffie die wordt gemaakt van koffiebonen die door de Loewak na het eten van koffiebessen zijn uitgepoept. Koffie Loewak is de meest exclusieve en duurste koffie ter wereld.
De Engelse schrijver, komiek en acteur Stephen Fry schonk in 2005 bij wijze van huwelijksgeschenk een zakje met deze bonen aan prins Charles en Camilla Parker.
Vissende Kat - De Vissende Kat is een solitaire jager, die 's avonds en 's nachts op jacht gaat. Overdag verblijft hij in dicht struikgewas of in een holle boomstam. De vissende kat eet voornamelijk waterdieren als vissen, schelpdieren, kikkers, kreeftachtigen als kreeften en krabben, waterinsecten, watervogels en slangen. Op het land vangen ze vogels en zoogdieren van muizen tot civetkatten, axishertenkalveren en varkens.
De Vissende Kat komt voor in de wetlands van Zuidoost-Azië. Hij komt voor van Pakistan, Noord-India, Nepal en Zuid-China zuidwaarts tot Sri Lanka, Sumatra en Java, tot een hoogte van 1525 meter in de Himalaya.
Indische loopeend - De Indische loopeend, ook wel flesseneend, is een bepaald ras dat van de wilde eend afstamt. Oorspronkelijk komt de Indische loopeend uit Indonesië (Java, Lombok en Bali) en is daar gedomesticeerd. Deze eenden werden rond 1850 naar Europa en Amerika meegenomen.
De eenden worden gehouden voor het vlees en de eieren.
Loopeenden staan bekend om hun bijzonder hoge leg, zo'n 150 tot 200 eieren per jaar, soms zelfs meer. De eieren worden gelegd op de meest uitlopende plekken, ze maken geen nesten maar leggen eieren in een ondiep gat met veren. Alleen de vrouwtjes kwaken, mannetjes maken een schor zacht geluid. Het verschil in geluid ontstaat doordat de stembanden van mannen en vrouwen verschillen. Bij de mannelijke stembanden vormt zich een soort blaas waardoor het (luid) kwaken onmogelijk is. De vrouwtjes eend kan een zeer luide kwaak produceren
Muntjak
De Muntjak wordt ook blafhert genoemd, omdat hij een raar blaffend geluid maakt. Vooral in de bronstijd laten ze dit blaffen vaak horen. Bij gevaar maken ze een klikkend geluid en steken ze de staart op. Indische mensen kennen de Muntjak ook wel als Kidang, bekend uit Javaanse dierensprookjes.
De Chinese Muntjak komt oorspronkelijk voor in Zuid-China en Taiwan. De soort is op enkele plaatsen in Europa ingevoerd en leven hier in parken. In Engeland en Frankrijk zijn er dieren ontsnapt. Vooral in Engeland is het dier vrij algemeen en zijn verspreidingsgebied strekt zich meer en meer uit. (Tekst Taman Indonesia)
Witstaartstekelvarken - Stekelvarkens zijn grote grondbewonende knaagdieren. De kop en het lichaam zijn bedekt met lange, scherpe stekels. Deze stekels dienen ter verdediging, en hij houdt hiermee zelfs grote roofdieren als panters op een afstand. Bij gevaar maken de stekelvarkens een knorrend geluid, stampen ze met de achterpoten en ratelen ze met de stekels. Als dit de vijand niet afschrikt, richt hij de stekels op de aanvaller en rent hij naar het dier toe. Als de stekels eenmaal in de huid zitten, zijn ze lastig te verwijderen. De veroorzaakte wonden kunnen dodelijk zijn. Bij de paring spreidt het vrouwtje de stekels en tilt ze de staart omhoog, zodat het mannetje zich niet bezeert.
De stekelvarkens leven in bijna geheel continentaal Afrika, Zuid Azie en in Europa in Italië en de Balkan. Mogelijk zijn de Europese populaties ingevoerd. Stekelvarkens leven in een grote verscheidenheid aan omgevingen, van regenwouden tot halfwoestijnen. (Tekst Taman Indonesia)
Witstaartstekelvarken - Stekelvarkens zijn grote grondbewonende knaagdieren. De kop en het lichaam zijn bedekt met lange, scherpe stekels. Deze stekels dienen ter verdediging, en hij houdt hiermee zelfs grote roofdieren als panters op een afstand. Bij gevaar maken de stekelvarkens een knorrend geluid, stampen ze met de achterpoten en ratelen ze met de stekels. Als dit de vijand niet afschrikt, richt hij de stekels op de aanvaller en rent hij naar het dier toe. Als de stekels eenmaal in de huid zitten, zijn ze lastig te verwijderen. De veroorzaakte wonden kunnen dodelijk zijn. Bij de paring spreidt het vrouwtje de stekels en tilt ze de staart omhoog, zodat het mannetje zich niet bezeert.
De stekelvarkens leven in bijna geheel continentaal Afrika, Zuid Azie en in Europa in Italië en de Balkan. Mogelijk zijn de Europese populaties ingevoerd. Stekelvarkens leven in een grote verscheidenheid aan omgevingen, van regenwouden tot halfwoestijnen. (Tekst Taman Indonesia)
Tamiops Eekhoorn - Deze Boomeekhoorn is heel sociaal. Als het vrouwtje jonkies heeft, gedraagt het mannetje zich als een goede vader. Ze krijgen een nest van 2-8 jongen, en kunnen goed in een groep samenleven. De jonge Tamiops maken nog geen geluid. Pas als ze wat ouder zijn, maken ze een piepend geluid om te communiceren met hun moeder of een schelle piep als er gevaar dreigt. Jonge eekhoorns knagen op noten, ouderen zijn wat slimmer; zij splijten de noten.
De Tamiops komen voor in heel Zuidoost Azie. Ook zijn er een aantal verhalen bekend dat ontsnapte boomeekhoorns vertoeven in delen van Nederland. Het is de vraag of zij de Hollandse winter overleven, omdat ze geen winterslaap houden, en in de kou problemen hebben met het vinden van voedsel.
Weetje:
Eekhoorns hebben een hekel aan zon. Als ze toch in de zon zitten, gebruiken ze hun staart als parasol (Tekst Taman Indonesia)
Goffins Kaketoe - De naam "Kakatua" komt van het Maleis, wat "oudere zus of broer" betekent. Kakak betekent oudere zus of broer en Tua `oud`. In dit geval kan Tua ook opgevat worden als 'wijs'. De Kakatoe is een zeer intelligente vogel. De dieren hebben een geheugen van een kind van drie. In het Maleis is het woord ook "nijptang" gaan betekenen. Dit slaat op hun bijzonder sterke, kromme snavel, een precisiewerktuig waarmee ze van alles aanpakken, slopen en zelfs mee klauteren.
Van de 21 soorten kaketoes is de Goffini Kaketoe (op de valkparkiet na) de kleinste soort. Het verspreidingsgebied is ook uiterst klein; enkel op de Tanimbar eilanden ten westen van Papua Nieuw Guinea vind je deze vogels nog in het wild. Boskap en het wegvangen voor de handel bedreigt deze soort in zijn voortbestaan. Het koppel hier in het park komen van 2 opvangcentra.
De Edelpapegaai is een opmerkelijke soort omdat het mannetje en het vrouwtje verschillend gekleurd zijn, dit in tegenstelling tot de meeste andere papegaaiensoorten. Het verschil in het verenkleed is zo groot dat het mannetje en vrouwtje lange tijd werden aangezien voor twee verschillende soorten.
Het mannetje is overwegend groen met blauwe en rode accenten aan de vleugels en enkele kleurnuances aan de staart. Het vrouwtje is overwegend rood met blauwe accenten aan de vleugels en wat afwijkende kleuren aan de staart. Mannetjes hebben een gele snavel, terwijl die van de vrouwtjes zwart is.
De levensduur van de eclectus roratus is rond de dertig jaar. Er zijn ook gevallen bekend van edelpapegaaien die boven de veertig jaar oud zijn geworden. Omdat de papegaai pas sinds de jaren tachtig in grote getallen in gevangenschap wordt gehouden is er nog niet veel bekend over de exacte levensduur.
De Edelpapegaai is een opmerkelijke soort omdat het mannetje en het vrouwtje verschillend gekleurd zijn, dit in tegenstelling tot de meeste andere papegaaiensoorten. Het verschil in het verenkleed is zo groot dat het mannetje en vrouwtje lange tijd werden aangezien voor twee verschillende soorten.
Het mannetje is overwegend groen met blauwe en rode accenten aan de vleugels en enkele kleurnuances aan de staart. Het vrouwtje is overwegend rood met blauwe accenten aan de vleugels en wat afwijkende kleuren aan de staart. Mannetjes hebben een gele snavel, terwijl die van de vrouwtjes zwart is.
De levensduur van de eclectus roratus is rond de dertig jaar. Er zijn ook gevallen bekend van edelpapegaaien die boven de veertig jaar oud zijn geworden. Omdat de papegaai pas sinds de jaren tachtig in grote getallen in gevangenschap wordt gehouden is er nog niet veel bekend over de exacte levensduur.
Koi Karper - De Koi Karper is de nationale vis van Japan. Hoewel een Chinees boek uit de Jin-dynastie (4e eeuw) de Koi vermeldt als een bontgekleurde karper, wordt aangenomen dat het kweken van Koi als siervis in de 19e eeuw in Japan begonnen is, toen rijstboeren ontdekten dat sommige karpers mooier gekleurd waren dan anderen. De opvallende karpers werden gevangen en apart gekweekt. In de 20e eeuw werd een aantal kleurvarianten als norm gesteld, met name wit en rood. Pas in 1914 werden deze normen bekend voor de buitenwereld. Enkele Koi werden toen geschonken aan kroonprins Hirohito.
Deze karpers in de vijver zijn witte karpers met rode en zwarte vlekken, ook wel Taisho Sanshoku (Sanke) genoemd. Volgens de regels mag het zwart mag niet onder de zijlijn komen, het zwart op de borstvinnen erop liggen als een soort streepjes, en geen zwart op het hoofd komen. (Tekst Taman Indonesia)
Borneo Vuurrugfazant - Deze tropische fazant komt voor op het derde grootste eiland ter wereld, Borneo.
De naam Vuurrugfazant heeft deze vogel te danken aan de oplichtende roodachtige veren op de rug, die zich alleen in het broedseizoen bij het mannetje manifesteren. Het verenkleed van de kleurige fazanthanen is bij elke soort net iets anders. De hennen hebben een bruine camouflagekleur voor het broeden. De prachtige vurige hanen staan bekend om hun agressieve karakter. Zij verdragen het koude slecht en worden 's winters warm gehouden in de verwarmde winterverblijven.net als de andere tropische soorten in Taman Indonesia. Fazanten zoeken op de grond naar bessen, zaden, blad en ongewervelde dieren. Ze kunnen niet goed vliegen.
Blauwvleugelkookaburra - Deze prachtige grote ijsvogel, te herkennen aan zijn glanzende blauwe vleugels, leeft in tegenstelling tot de Kookaburra in dichte wouden. Zijn geschater klinkt meer als een blaffende terrier dan als het geschater van een mens zoals we bij de gewone Kookaburra gewend zijn.
De Blauwvleugelkookaburra komt voor in het noorden van Australië en in het zuiden van de provincie Papoea in Indonesië tot het savannegebied in Papoea-Nieuw-Guinea. Het leefgebied bestaat uit tropisch- en subtropisch bos, savanne en veel minder in agrarisch gebied. De vogel lijkt qua gedrag op de gewone kookaburra, maar is schuwer, houdt zich schuil in het gebladerte en komt niet voor nabij menselijke bebouwing. (Tekst Taman Indonesia)
De Edelpapegaai is een opmerkelijke soort omdat het mannetje en het vrouwtje verschillend gekleurd zijn, dit in tegenstelling tot de meeste andere papegaaiensoorten. Het verschil in het verenkleed is zo groot dat het mannetje en vrouwtje lange tijd werden aangezien voor twee verschillende soorten.
Het mannetje is overwegend groen met blauwe en rode accenten aan de vleugels en enkele kleurnuances aan de staart. Het vrouwtje is overwegend rood met blauwe accenten aan de vleugels en wat afwijkende kleuren aan de staart. Mannetjes hebben een gele snavel, terwijl die van de vrouwtjes zwart is.
De levensduur van de eclectus roratus is rond de dertig jaar. Er zijn ook gevallen bekend van edelpapegaaien die boven de veertig jaar oud zijn geworden. Omdat de papegaai pas sinds de jaren tachtig in grote getallen in gevangenschap wordt gehouden is er nog niet veel bekend over de exacte levensduur.
Tell us about your thoughtsWrite message