Harlingen is een stad in de Nederlandse provincie Friesland en de hoofdplaats van de gelijknamige gemeente.
Het ligt ten westen van Franeker en ten noorden van de Afsluitdijk aan de Waddenzee. Harlingen behoort tot de Friese elf steden. Per 1 januari 2021 telt de stad 15.804 inwoners. Het is de op vier na grootste plaats van Friesland. Tot de stad behoren ook de buurtschappen IJslumburen, Koetille, Koningsbuurt, Luidum en Ungabuurt.
De haven van Harlingen is de belangrijkste haven van de provincie.
Beschrijving: Op een hoge taps toelopende corten stalen sokkel een beeld van een mollige schaatsende vrouw.
Achtergrond informatie: Van Hemert maakte in 2002 als onderdeel van zijn Famkes route in Kolderwolde het beeld 'De Reedrydster'. 'Aanleiding voor dit beeld dateert van de laatste Elfstedentocht in 1997: de mensen uit Kolderwolde werden gevraagd om de eerste schaatsers bij te lichten. Zo ook onze lieftallige Aukje die in nachtpon en op toffels op het ijs stond.' 1 Het vormde de aanleiding voor de 11 steden Aukjes.
'Op zekere leeftijd rijst bij kunstenaars de vraag: wat te doen met hun nalatenschap? Een museum op eigen naam is natuurlijk het hoogst haalbare, maar de realiteit gebiedt meestal anders en wat is er niet bevredigender dan te schenken met de warme hand.
De kunstenaar doneert de 11 bronzen alsmede de metershoge cortenstalen sokkels aan de 11 steden ook uit enige recalcitrantie omdat de gemeenteraad van Gaasterlân- Sleat op zeker moment niet van zins was om aan haar financiële verplichtingen ten aanzien van de beeldenroute de "Famkes van Kolderwolde" te voldoen. De alsnog verkregen gelden maken deze "bronzen" tocht nu mogelijk.
Waarom vrouwen? Rondingen zijn nu eenmaal lekkerder kleien dan gespierde torso’s en laten we eerlijk zijn: de aandacht van de tocht op de schaats gaat altijd naar de winnaar en niet naar de winnares. Dames worden bij dezen nu op een voetstuk gezet.
De Aukjes (vernoemd naar kunstenaars grootse buurvrouw) hebben allen ongeveer het zelfde postuur, maar een eigen uitstraling.
Alle beelden staan aan de Elfstedenroute daar waar de weg het water kruist.
Monumentnummer: 385261 Oosterbrug
te Harlingen
Oosterbrug. Over de stadsgracht (singel) gelegen in 1908 door de firma W.E. Penning te Kampen vervaardigde aan een zijde met draaihekken afsluitbare ophaalbrug.
De vernieuwde val is opgebouwd uit liggers van gewalst balkstaal en een houten dek. De bovenbouw is opgebouwd uit geklonken samengestelde liggers.
In 1952 vernieuwde, op palen gefundeerde, aanbruggen met boogvormige voormetseling overgaand in houten walbeschoeiing. De over de brug en landhoofden geplaatste ijzeren balustrade met strak Jugendstil-motief is voor het grootste gedeelte eveneens in vereenvoudigde, doch bijpassende vorm vernieuwd.
IJzeren ophaalbrug met aanbruggen, remmingswerk en balustrade, oorspronkelijk uit 1908, van belang uit een oogpunt van industriele-archeologie en een daaraan gekoppelde functionele, maar verzorgde vormgeving, en vanwege de stedebouwkundig belangrijke ligging - tezamen met de eveneens beschermde Franekereindsbrug en Singelbrug - op de kruising van de stadsgracht (singel) en de voormalige trekvaart naar Franeker.
In 1843 werd op het Bolwerk de Engelse tuin aangelegd naar ontwerp van Lucas Pieters Roodbaard. De entree aan de noordzijde ligt aan de Hoogstraat en aan de zuidzijde aan Franekereind.
In 2009 is het park gerenoveerd. Bij de herinrichting was ook tijdelijk een bunker te zien die deel uitmaakte van de Atlantikwall. Deze Gefechtstand Engelsche Tuin diende als Commandopost Verbindingen (1940-1945). In het park liggen nog drie geschutsbunkers (Tobruk).
In 1843 werd op het Bolwerk de Engelse tuin aangelegd naar ontwerp van Lucas Pieters Roodbaard. De entree aan de noordzijde ligt aan de Hoogstraat en aan de zuidzijde aan Franekereind.
In 2009 is het park gerenoveerd. Bij de herinrichting was ook tijdelijk een bunker te zien die deel uitmaakte van de Atlantikwall. Deze Gefechtstand Engelsche Tuin diende als Commandopost Verbindingen (1940-1945). In het park liggen nog drie geschutsbunkers (Tobruk).
In 1843 werd op het Bolwerk de Engelse tuin aangelegd naar ontwerp van Lucas Pieters Roodbaard. De entree aan de noordzijde ligt aan de Hoogstraat en aan de zuidzijde aan Franekereind.
In 2009 is het park gerenoveerd. Bij de herinrichting was ook tijdelijk een bunker te zien die deel uitmaakte van de Atlantikwall. Deze Gefechtstand Engelsche Tuin diende als Commandopost Verbindingen (1940-1945). In het park liggen nog drie geschutsbunkers (Tobruk).
Sien van Hulst Huis
HULST, Aafke Gesina van (geb. Harlingen 28-1-1868 – gest. Utrecht 11-10-1930), grondlegster van de wijkverpleging in Nederland. Dochter van Jan van Hulst (1839-1884) predikant, en Rijkje Tjallingii (1845-1919). Sien van Hulst bleef ongehuwd.
Sien van Hulst groeide op in een welgesteld doopsgezind gezin in Harlingen. Na de dood van haar vader in 1884 moest ze als oudste dochter haar moeder helpen bij de opvoeding van haar drie jongere broertjes en haar zusje. Een broer leed aan epilepsie en had veel zorg nodig. Sien was, net als haar moeder, zeer betrokken bij de behoeftige inwoners van Harlingen en begaf zich, tot afschuw van de plaatselijke notabelen, al jong in de achterbuurten om te helpen en zieken te verplegen.
Het Kalf is een pand aan de Noordijs 2 in Harlingen. Het gebouw is aansluitend aan het pand Rommelhaven 2, dat tegenwoordig dienst doet als woonhuis (appartementen). In het pand bevond zich voorheen een maalderij. Op het dak is de oude machinekamer te zien, die uittorent boven de rest van het platte dak. Hierin bevindt zich tegenwoordig een appartement dat gebruikt wordt voor verhuur.
Het object staat sinds 1966 ingeschreven als rijksmonument in het monumentenregister.
't Admiraels Huys is een 17e eeuws rijksmonument en ligt in de binnenhaven van het gezellige Harlingen. Bij het binnengaan van dit grachtenpand waant u zich terug in de tijd. Hoge plafonds rijkelijk versierd met ornamenten en een plafondschildering uit omstreeks 1752 van Taco Hajo Jelgersma in de salon bepalen de sfeer.
Van 1952 tot aan zijn pensionering in 1978 werkte Rikus “Poes” Attema als journalist voor de Harlinger Courant. Hij verzamelde het nieuws op straat en De Poes was dagelijks op pad op de brommer, kranten in de fietstas, zijn opschrijfboekje op zak. Het beeld is gemaakt door oud Harlinger Henk Zielstra.
In 1973 werd aan de Voorstraat in Harlingen een beeld van Anton Wachter geplaatst, gemaakt door Suze Boschma-Berkhout.
Anton Wachter is een romanfiguur van de Nederlandse schrijver Simon Vestdijk.
Het leven van Anton is vastgelegd in acht romans, die tot de kern van het zeer omvangrijke oeuvre van Vestdijk behoren. De boeken zijn verschenen van 1934 tot 1960 en hebben een sterk autobiografisch karakter. De eerste vier delen, met als hoogtepunt Terug tot Ina Damman, spelen in Lahringen, een fictieve plaats die een toespeling is op Harlingen, de plaats waar Vestdijk was geboren en opgroeide. De laatste vier delen beschrijven het leven van de medicijnenstudent Vestdijk in Amsterdam.
Raadhuistoren - Harlingen - Het is een onverwacht gezicht als je loopt te shoppen in dé winkelstraat van Harlingen, de Voorstraat. Opeens staat tussen alle fraaie gevels en winkeltjes een hoekige toren, helemaal alleen, want het gebouw dat tegen de achterkant van de toren staat lijkt er niet echt bij te horen. Het ziet er meer uit alsof het later tegen de toren is aangeplakt. En dat klopt, want ooit stond hier een renaissancegebouw uit de zestiende eeuw waar de toren bij hoorde, maar die is zo'n honderd jaar later vervangen door het gebouw wat er nu staat. De Raadhuistoren bleef wel overeind en is al verschillende keren gerestaureerd. Aan de andere kant van het 'nieuwe gebouw' staat nog een ander gedeelte van het voormalige raadhuis: het huidige stadhuis.
De gevelsteen boven de poort van de Raadhuistoren stelt Sint Michaël voor die met zijn lans een draak doodt. Zijn andere hand houdt het wapenschild van Harlingen vast. Sint Michaël is beschermheilige van Harlingen. In de open torenspits hangt een carillon.
Het Stadhuis van Harlingen staat aan de zuidzijde van de Noorderhaven tegenover de Raadhuisbrug
Het stadhuis werd in 1730 door stadsbouwmeester Hendrik Jacobs Norel gebouwd in Lodewijk XIV-stijl. In 1756 werd het achter de nieuwbouw gelegen, uit de 16e eeuw stammend, bouwdeel vervangen door een nieuwe vleugel. De eveneens uit die tijd stammende toren bleef gehandhaafd. Aan de voorzijde heeft de gevel een balkon en een verguld beeld van Michaël, de beschermheilige van de stad Harlingen. Het beeld werd gemaakt door Gerbrandus van der Haven.
De Afsluitdijk sluit sinds 1932 het IJsselmeer (de voormalige Zuiderzee) af van de Waddenzee en loopt van Den Oever op het voormalige eiland Wieringen (Noord Holland) naar Zurich (Friesland). De waterkering is 32 kilometer lang en zo’n 90 meter breed, en is een onderdeel van de Zuiderzeewerken ontworpen door Cornelis Lely.
De plaquette is bij de feestelijke opening aangeboden door de Vereeniging tot Bevordering van Handel, Scheepvaart en Nijverheid. Op de plaquette zijn in de linker benedenhoek de beukende golven op de nieuwe afsluitdijk te zien en in de rechter bovenhoek de zeedijk met Harlingen op de achtergrond. Tekst: ‘Ter herinnering aan de aanleg van den Afsluitdijk, waardoor Harlingen zoo veel gunstiger ligging verkreeg en nieuwe mogelijkheden voor ontwikkeling ontstond, juni 1933, Burgerij en Ver.H.S.N’.
De Tobbedanser van Bert Kiewiet (1999) - Hugenoten vestigden zich in de 16e eeuw in Harlingen als stoffenververs. De weefsels werden in grote tonnen geverfd door er met de voeten op te stampen zodat de stoffen gelijkmatig werden gekleurd. De bewerkers werden ‘tobbedansers’ genoemd en dat werd later de bijnaam voor alle Harlingers. Het kunstwerk is gemaakt in opdracht van de plaatselijke Rotary Club.
It Jonkje - Plaats: Harlingen, Nederland - Kunstenaar : Johan Jorna (1930-2016) - Datum onthulling : 1962
Beschrijving: Brons op een sokkel van zandsteen (de dijk) zit een jongetje met zijn vinger in de dijk.
Achtergrond informatie:
'Voor z'n film De zaak M had Bert Haanstra in 1960 zo'n beeldje nodig, en de oud-Harlinger Jorna maakte het beeldje in gips. De film flopte en Jorna bood het beeldje - maar dan gegoten in brons - aan Harlingen aan. Later is hem nog gevraagd een een kopie van het beeldje te maken voor het hoofdkantoor van MacDonald's in Illinois.
Elfstedenfontein - De Walvis
Ooit stond Harlingen in het teken van de walvisvangst. Tegenwoordig streven wij er niet meer naar om deze grote en grootse dieren te doden, maar juist om ze van de dood te redden. Vooral nu ze om onduidelijke redenen steeds vaker in ondiepe wateren stranden. De fontein van Harlingen is een levensechte potvis. Hij ligt als verdwaald bij de Zuiderpier, maar af en toe verraadt zijn krachtige waterstraal dat hij wel degelijk in leven is. Zo getuigt ‘De Walvis’ van de enorme invloed die de mens heeft op alles wat leeft in de zee.
Jennifer Allora & Guillermo Calzadilla
‘Op de barricade’ zou het devies kunnen zijn van het in Puerto Rico wonende kunstenaarsechtpaar Allora & Calzadilla (1974, 1971). Met alle middelen die de hedendaagse kunst ter beschikking staan, bekritiseren ze de meedogenloze en gewelddadige uitbuiting van mens en natuur door het globale politiek-economische systeem
Radio Seagull is een overwegend Engelstalig radiostation dat uitzendt van 19.00 tot 7.00 uur Nederlandse tijd via middengolf 1602 kHz vanuit of nabij de Nederlandse havenplaats Harlingen.
De zendinstallatie van het radiostation wat betreft de frequentie 1602 kHz (golflengte 187 meter) staat in Pietersbierum, even ten zuidwesten van Sexbierum. Daarnaast zendt men soms ook vanaf het in de Willemshaven in Harlingen liggende van origine Engelse lichtschip 'LV8' met de naam Jenni Baynton. Men zond enige tijd uit van 22.00 tot 06.00 uur plaatselijke tijd uit op FM 105 MHz vanaf Tenerife en vanuit Londen op de 558 kHz in de vroege uren.
Het station verwijst naar Radio Caroline en de Loving Awareness-mythe. In 1973 en begin 1974 was Radio Seagull de naam waaronder Radio Caroline vanaf de MV Mi Amigo uitzond. De programmering bevat veelal progressieve en alternatieve rock.
Het korpsschip De Sittard is een voormalige mijnenveger en is in de jaren 50 gebouwd met de steun van de Amerikaanse overheid, als onderdeel van het Marshall-plan. Tot 1997 heeft De Sittard dienst gedaan als mijnenveger bij de Koninklijke Marine en werd daarna overgedragen aan de Zeekadetkorps Harlingen.
Zeekadetkorps Harlingen
Tot 1997 heeft De Sittard dienst gedaan als mijnenveger bij de Koninklijke Marine en werd daarna overgedragen aan de Zeekadetkorps Harlingen. Het schip wordt momenteel ingezet voor het opleiden van een maritieme jeugdvereniging met jongens en meisjes tussen de 11 en 18 jaar. De Sittard was in 2017 betrokken bij de opnames van de internationale oorlogsfilm ‘Dunkirk’, waardoor er genoeg geld vrij kwam om het 65 jaar oude schip te restaureren.
Het korpsschip De Sittard is een voormalige mijnenveger en is in de jaren 50 gebouwd met de steun van de Amerikaanse overheid, als onderdeel van het Marshall-plan. Tot 1997 heeft De Sittard dienst gedaan als mijnenveger bij de Koninklijke Marine en werd daarna overgedragen aan de Zeekadetkorps Harlingen.
Zeekadetkorps Harlingen
Tot 1997 heeft De Sittard dienst gedaan als mijnenveger bij de Koninklijke Marine en werd daarna overgedragen aan de Zeekadetkorps Harlingen. Het schip wordt momenteel ingezet voor het opleiden van een maritieme jeugdvereniging met jongens en meisjes tussen de 11 en 18 jaar. De Sittard was in 2017 betrokken bij de opnames van de internationale oorlogsfilm ‘Dunkirk’, waardoor er genoeg geld vrij kwam om het 65 jaar oude schip te restaureren.
Project Zwaaisteen is een initiatief van Samen Ouder Worden en Stichting Present Noordwest Friesland. Een Zwaaisteen is een stoeptegel met een zwaaihandje die mensen uitnodigt naar elkaar te zwaaien en het alledaags contact stimuleert. Met het project willen de organisaties mensen aanzetten om naar elkaar om te zien.
De Vuurtoren van Harlingen of Harlinger Vuurtoren is de vuurtoren van de stad Harlingen. Vanuit de toren werd het scheepvaartverkeer langs de Pollendam begeleid.
De toren had een vast wit licht van 6.500 candela met een rode sector. De vuurtoren had een lichthoogte van 21 meter boven zeeniveau en had een bereik van 13 zeemijlen. Het licht van de vuurtoren werd in 1998 definitief gedoofd. De vaargeulen en havenmond waren aangepast waardoor de vuurtoren na 75 jaar zijn functie verloor.
In 1998 is de toren in particuliere handen gekomen. De toren werd verbouwd tot eenkamerhotel. Om dit te kunnen bewerkstelligen is er een extra verdieping tussen de toren en het lichthuis gezet. Het ontwerp hiervoor was van de architect B. Pietersma. Vanuit het lichthuis heeft men een uitzicht van 24 meter boven gemiddeld hoogwater. Op de begane grond is het oude optiek van de toren te vinden.
Het monument op de Grote Bredeplaats, ter ere van Tjerk Hiddes de Vries, is in 1934 onthuld. Het gedenkteken van baksteen en hardsteen heeft de vorm van een scheepsboeg met in de punt het portret van De Vries. In de opschrift is zijn naam geschreven als Tjerk Hiddesz de Fries, met daarbij zijn geboorte- en sterftejaar, 1622 – 1666, en zijn rang: Luitenant-Admiraal van Friesland. De gedenksteen is gemaakt door Willem Valk en B.T. Boeyinga.
Hotze Schuil Harlingen 1924 – Harlingen, 2005) was een beroemd Fries kaatser. Hij speelde van 1942 tot 1972. Hij was op en top een Harlinger. Hij heeft 28 jaar het eeuwige kaatsklassement aangevoerd, totdat Piet Jetze Faber zijn puntentotaal verbeterde. Schuil stond 10 keer in de finale van de PC die hij 6 keer heeft gewonnen. Hij werd 3 keer tot koning gekroond. Voor Harlingen won hij 8 keer de Bondspartij. In zijn kaatscarrière veroverde hij 83 keer het koningsschap en was daarmee de keizer onder de koningen.
Op initiatief van de Stichting Ouwe Seunen staat op het Zuiderplein in Harlingen een standbeeld van Hotze Schuil, dat op 5 juli 2006 werd onthuld door oud-burgemeester Arlman en drie kleinkinderen van de kaatser.
Hotze Schuil Harlingen 1924 – Harlingen, 2005) was een beroemd Fries kaatser. Hij speelde van 1942 tot 1972. Hij was op en top een Harlinger. Hij heeft 28 jaar het eeuwige kaatsklassement aangevoerd, totdat Piet Jetze Faber zijn puntentotaal verbeterde. Schuil stond 10 keer in de finale van de PC die hij 6 keer heeft gewonnen. Hij werd 3 keer tot koning gekroond. Voor Harlingen won hij 8 keer de Bondspartij. In zijn kaatscarrière veroverde hij 83 keer het koningsschap en was daarmee de keizer onder de koningen.
Op initiatief van de Stichting Ouwe Seunen staat op het Zuiderplein in Harlingen een standbeeld van Hotze Schuil, dat op 5 juli 2006 werd onthuld door oud-burgemeester Arlman en drie kleinkinderen van de kaatser.
De rooms-katholieke kerk is gewijd aan Sint-Michaël. De neogotische kerk en de pastorie werden gebouwd naar ontwerp van Alfred Tepe. De driebeukige kruisbasiliek aan de Zuiderhaven was de tweede van de in totaal vier neogotische kerken die hij in Friesland bouwde. De pastorie heeft een trapgevel. De kerk uit 1881 werd op 31 mei gewijd. In de Tweede Wereldoorlog werd de kerk zwaar beschadigd, maar dit werd hersteld. In de periode 1985-1999 vond er een grote restauratie plaats. De kerk is een rijksmonument.
De Stenen Man op de Westerzeedijk in Harlingen is een replica van een monumentale grenspaal die in 1576 werd geplaatst om het midden van de Vijfdeelenzeedijken te markeren. Deze grenspaal in renaissancestijl was geïnspireerd op de Romeinse goden Terminus, van de grens, en Janus, van het begin en het eind. De officiële naam was Terminus, maar de volksmond maakte er Stenen Man van.
Op de zuidkant van de terminus staat: In de jare MDLXXV is den dyck in twee deelen ghescheyden. Blyven het zuyderdeel den buytendyksteren van de wekken alsdoen ghedeputeerden syn gewest Thomas Hiddesz ende Sieke Claes Hopluyden, Hette van Dekema, Hero Oekinga, Ulbe Hiddema, Wytse van Camminga, Doytse Bonga, Gerrit Abbes ende Lolle van Oekinga.
De Stenen Man op de Westerzeedijk in Harlingen is een replica van een monumentale grenspaal die in 1576 werd geplaatst om het midden van de Vijfdeelenzeedijken te markeren. Deze grenspaal in renaissancestijl was geïnspireerd op de Romeinse goden Terminus, van de grens, en Janus, van het begin en het eind. De officiële naam was Terminus, maar de volksmond maakte er Stenen Man van.
Westkant van de Terminus staat; Deze Latijnse tekst is waarschijnlijk geschreven door Joannes Carolus, raadsheer bij het Friese Hof in Leeuwarden van 1567 tot 1576.
In het Nederlands vertaald: Voor Caspar van Robles, ridder, heer van Billy, etc stadhouder van Friesland, Groningen en Ommelanden en aangrenzende gebieden, omdat hij deze provincie behalve met wapens met wijs bestuur en met versterkingen heeft geholpen, zoals toen de dijk op 1 november 1570 helemaal was weggeslagen, met hulp en ondersteuning van de zeer aanzienlijke heer Viglius van Zuichem, Vader des Vaderlands, en na de instelling van een adviescommissie bestaande uit de raadsheren Igram van Achelen President, Adriaen Vastaerts, Petrus Frittema en Johannes Carolus, met grote moeite, met scherp toezicht, het inzetten van veel mensen, het nemen van besluiten, terwijl hij ook beloningen voor ijver uitloofde en uit eigen middelen betaalde, in ongeveer drie maanden een nieuwe zeewering van de grond af heeft opgericht en helemaal tot voltooiing gebracht en omdat hij wilde dat dit steenwerk de markering zou zijn van het einde der meningsverschillen heeft de organisatie van landzaten, dankbaar omdat het project verstandig, goed en succesvol is uitgevoerd, voor hem die zich jegens haar en de republiek zeer verdienstelijk heeft gemaakt, dit opgericht.
Op de noordkant van de terminus staat: In de jare 1574 is dese dyck onderlecht wesende dyckgraaf Ryvert van Roorda ende Ghedeputeerde binnedyck Frederyck van Offenhuysen met Syerk Syereksz Hopluyden tot het oprnaken van den dyck te noorden, Tiete van Camrninga substituyt des Heeren Stadtholders, Hessel van Hanya, Edo van Gerbranda ende Hans van Roorda.
De Stenen Man op de Westerzeedijk in Harlingen is een replica van een monumentale grenspaal die in 1576 werd geplaatst om het midden van de Vijfdeelenzeedijken te markeren. Deze grenspaal in renaissancestijl was geïnspireerd op de Romeinse goden Terminus, van de grens, en Janus, van het begin en het eind. De officiële naam was Terminus, maar de volksmond maakte er Stenen Man van.
Rondvaartboot de de Suupsloot - In deze 13e monumentenstad van Nederland waan je je al varend door de grachtjes zo weer in de 17e eeuw.
Vooral de Zoutsloot is met zijn 5 boogbruggen een monument op zich. Zelfs het water in dit grachtje staat op de Monumentenlijst.
De Rommelhaven, het Noordijs, de Singels, de prachtige herenhuizen. U zult Harlingen (mien Stadsje) in al zijn puurheid met huid en haar opslurpen.
Vertrek rondvaarten: Stadspodium Kleine Voorstraat.
Rondvaartboot de de Suupsloot - In deze 13e monumentenstad van Nederland waan je je al varend door de grachtjes zo weer in de 17e eeuw.
Vooral de Zoutsloot is met zijn 5 boogbruggen een monument op zich. Zelfs het water in dit grachtje staat op de Monumentenlijst.
De Rommelhaven, het Noordijs, de Singels, de prachtige herenhuizen. U zult Harlingen (mien Stadsje) in al zijn puurheid met huid en haar opslurpen.
Vertrek rondvaarten: Stadspodium Kleine Voorstraat.
Rondvaartboot de de Suupsloot - In deze 13e monumentenstad van Nederland waan je je al varend door de grachtjes zo weer in de 17e eeuw.
Vooral de Zoutsloot is met zijn 5 boogbruggen een monument op zich. Zelfs het water in dit grachtje staat op de Monumentenlijst.
De Rommelhaven, het Noordijs, de Singels, de prachtige herenhuizen. U zult Harlingen (mien Stadsje) in al zijn puurheid met huid en haar opslurpen.
Vertrek rondvaarten: Stadspodium Kleine Voorstraat.
Tell us about your thoughtsWrite message